"Brzydkie kaczątko" Hans Christian Andersen - streszczenie

Historia rozpoczyna się na wsi, gdzie kaczka wysiaduje swoje jaja. Po pewnym czasie wszystkie jajka pękają, a z nich wykluwają się żółte, puszyste kaczątka. Jednak jedno jajko, największe ze wszystkich, wciąż pozostaje niepęknięte. Matka kaczka cierpliwie czeka, aż w końcu z ostatniego jajka wykluwa się duże, szare pisklę. W porównaniu do swojego rodzeństwa wygląda inaczej – jest większe, niezgrabne i nie tak ładne jak pozostałe kaczątka.

Od samego początku brzydkie kaczątko spotyka się z odrzuceniem. Inne zwierzęta na podwórku drwią z niego i dokuczają mu. Kaczątko czuje się samotne i nieszczęśliwe, nie rozumiejąc, dlaczego jest tak różne od innych.

Nie mogąc znieść ciągłego wyśmiewania i prześladowań, kaczątko postanawia opuścić podwórko. Wyrusza w świat w poszukiwaniu miejsca, gdzie zostanie zaakceptowane. Na swojej drodze spotyka różne zwierzęta: dzikie kaczki, gęsi, a nawet koty i kury, ale nigdzie nie znajduje schronienia ani zrozumienia. Wszędzie jest odpychane ze względu na swój wygląd.

Jesienią kaczątko widzi odlatujące łabędzie i zachwyca się ich majestatycznym pięknem. Wkrótce nadchodzi zima, a brzydkie kaczątko musi zmierzyć się z chłodem i głodem. Znajduje chwilowe schronienie u starszej kobiety, ale gdy jej kot i kura nie akceptują go, znowu musi odejść. Zimowe warunki są surowe, a maleństwo ledwo przeżywa, zamarzając na stawie. Zostaje jednak uratowane przez rolnika, który zabiera je do swojego domu. Niestety tam zostaje mocno przestraszone przez ganiające go dzieci i ucieka.

Gdy nadchodzi wiosna, kaczątko jest już wyrośnięte i silniejsze. Pewnego dnia widzi na jeziorze majestatyczne łabędzie. Zachwyca się ich pięknem i elegancją, ale czuje się przy nich jeszcze bardziej niepewne. Mimo to, popychane wewnętrznym pragnieniem, postanawia zbliżyć się do nich, choć obawia się, że zostanie przez nie zabite za swoją brzydotę.

Ku jego zaskoczeniu, łabędzie przyjmują je z otwartymi skrzydłami. Spoglądając w taflę wody, kaczątko dostrzega swoje odbicie i odkrywa, że nie jest już brzydkim kaczątkiem, ale pięknym łabędziem. Nareszcie jest szczęśliwe, a dzieci uznają, że jest najpiękniejszym łabędziem ze wszystkich pływających po stawie.