"Chłopcy z Placu Broni" Ferenc Molnar - streszczenie

 Rozdział 1 W ciepły, marcowy dzień, w klasie pełnej niespokojnie wiercących się dzieci, panuje gorączkowy nastrój. Melodia katarynki wdziera się do wnętrza przez uchylone okno, rozpraszając skoncentrowane spojrzenia. Już tylko chwila dzieli ich od dźwięku dzwonka zwiastującego wolność.  Nauczyciel, zanurzony w swoim świecie, prosi o zamknięcie okna. Zadanie to wykonuje Czengey, mały, ale odpowiedzialny chłopiec. W tej samej chwili Czonakosz organizuje przekazanie tajnej wiadomości przez Nemeczeka do Boki, dotyczącej  spotkania na placu o trzeciej po południu, gdzie ma dojść do wyboru nowego lidera. Dzwonek oznajmia koniec lekcji. Dzieci zrywają się ze swoich miejsc, w mgnieniu oka opuszczając salę. Na zewnątrz tworzą się frakcje, które rozchodzą się w różnych kierunkach. U drzwi pobliskiego domu Czele przechodzi do negocjacji z handlarzem słodyczy. Sprzedawca podniósł ceny swoich towarów, co rodzi konflikt. Chłopcy zastanawiają się nad protestem, wymyślając różne scenariusze, jednak i
Prześlij komentarz

"Reduta Ordona" Adam Mickiewicz - streszczenie

Nam strzelać nie kazano. - Wstąpiłem na działo

I spojrzałem na pole; dwieście armat grzmiało.

Takimi słowami rozpoczyna się opowiadanie. Adiutant ma tylko obserwować pole walki. Siły rosyjskie są o wiele liczniejsze. Powstańcy mają tylko sześć armat, ale strzelają celnie. Narrator snuje rozważania na temat cara, który jest bezpieczny w swoim pałacu, a jednocześnie wysyła na śmierć tak wielu żołnierzy. Podkreśla, że tylko Polska postanowiła walczyć, podczas gdy reszta Europy bała się przeciwstawić carowi.

Zdaniem narratora, władza w Polsce została przejęta przez cara całkowicie bezprawnie. Tymczasem na polu bitwy rozlega się głośne "Ura! Ura!". To znak, że Rosjanie są coraz bliżej zwycięstwa. Od strony reduty pada ostatni strzał. Adiutanta ogarnia żal i rozpacz. Słychać głos generała, który prosi, żeby odszukać Ordona. Nagle oczom wszystkich ukazuje się przejmujący widok. Dowódca szańca, z palną świecą w dłoni, biegnie w kierunku reduty. Zamierza ją wysadzić w powietrz, wiedząc, że w piwnicach jest składowana amunicja i broń. Po chwili całe pole bitwy rozświetla błysk, rozlega się ogromny huk, a potem zapada cisza. Wkrótce oczom narratora ukazuje się ogromne gruzowisko, które pogrzebało i obrońców i najeźdźców i samego dowódcę, Ordona.

Utwór pokazuje upadek reduty, której nic już nie mogło ocalić. Mimo tego smutnego wydźwięku, można w nim dostrzec również optymistyczne akcenty.  Polacy stawili czoła Rosjanom, choć byli mniej liczni. Nie poddali się woli cara, stanęli do walki. Narrator podsumowuje, że kiedyś Bóg wymierzy sprawiedliwość i wysadzi ziemię, jak Ordon swoją redutę. 

 

 

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

"Niesamowite przygody dziesięciu skarpetek" Justyna Bednarek - streszczenie

Obraz
Mama zauważa, że w pralce giną skarpetki. Przez lata nazbierał się już cały worek skarpet bez pary. Razem z Basią, nazywaną przez rodziców Be, bada sprawę. W końcu postanawiają wezwać hydraulika. Hydraulik stwierdza, że z pralką jest wszystko w porządku. Ale pod pralką odnajduje dziurę w podłodze i mówi, że właśnie tędy uciekają skarpetki. Mama i Be postanawiają, że będą czekać na ich powrót.   Opowieść o skarpetce pierwszej, która wygrała casting, zdobyła rolę w popularnym serialu, i została prawdziwą gwiazdą Czarna lewa skarpetka źle się czuje w koszu na brudne ubrania. Postanawia wyruszyć w podróż, by zrobić karierę. Wielki świat ją zachwyca. Pewnego dnia bierze udział w castingu do serialu. Recytuje wiersz o smutnym życiu skarpetek, a reżyser jest nią zachwycony. Skarpetka bardzo szybko zostaje gwiazdą. Udziela wywiadów, pozuje do zdjęć. A w końcu skarpetka wydaje pamiętniki o swoim barwnym życiu, które wywołują prawdziwy skandal.   Opowieść o skarpetce drugiej, która uratowała mys
Czytaj więcej

"Kajko i Kokosz. Szkoła latania" Janusz Christa - streszczenie

Obraz
Nieopodal Mirmiłowa, w chatce z gałęzi zbój Łamignat narzeka na rzekomy brak sił. Jego żona, czarownica Jaga, ofiarowuje mu zaczarowaną fujarkę, która daje nadludzką siłę. W tym samym czasie kasztelan Mirmił, wraz z wojami Kajkiem i Kokoszem, wracają z polowania. Padają ze zmęczenia, jednak z powodu zapadających ciemności nie zostają wpuszczeni do Mirmiłowa. Okazuje się, że to sam kasztelan wydał rozkaz, by po zachodzie słońca nikogo nie wpuszczać do grodu z powodu grasujących w okolicy zbójcerzy. Zmęczeni wojowie, błądząc po lesie, zostają omyłkowo zaatakowani przez zbója Łamignata, który testując swoją nową fujarkę, nie poznał przyjaciół. Po chwili napadają na nich zbójcerze pod wodzą Krwawego Hegemona. Ograbiają Mirmiła, Kajka i Kokosza ze wszystkiego, zostawiając ich w samej bieliźnie. Po wschodzie słońca i powrocie do grodu, Mirmił wydaje rozkaz, by brama w ogóle nie była zamykana. Wieść szybko dociera do zbójcerzy, który w podstępnie wchodzą do grodu i napada na dom kasztelana. K
Czytaj więcej

"Cukierku, ty łobuzie!" Waldemar Cichoń - streszczenie

Obraz
Przeprowadzka Do pani Lusi przychodzi mama, tata i Marcel. Chcą wybrać kotka. Pierwszy podchodzi do nich Cukierek, ale pani Lusia mówi, że to straszny łobuz i może lepiej, aby wybrali innego kotka. Jednak Cukierek bardzo podoba się Marcelowi, więc mama mówi, że nie mają wyjścia i chcą go zabrać do domu. Wszyscy idą do kuchni, aby omówić szczegóły przeprowadzki zwierzaka. W tym czasie mama Cukierka tłumaczy mu, że czeka go przeprowadzka do nowego domu i każdy kotek w swoim życiu musi to przeżyć. Po chwili Cukierek w specjalnej klatce zostaje zabrany przez rodzinę Marcela.   Wielka ucieczka Tata Marcela mówi, że na razie Cukierek musi być zamknięty w domu, ponieważ nie jest jeszcze zaszczepiony i jest ryzyko, że złapie jakąś chorobę. Ponadto powinien przyzwyczaić się do nowego miejsca. Kotek ma jednak inne plany. Wymyka się z domu pomiędzy nogami taty, który wchodzi do środka, trzymając torby z zakupami. Cukierek poznaje inne zwierzęta i zwiedza okolicę. Gdy zaczyna padać deszcz, postana
Czytaj więcej