Orfeusz, syn boga Apollina i muzy Kalliope, był niezrównanym poetą i muzykiem, którego graa na lirze poruszała wszystko dookoła — od najprostszych stworzeń leśnych, przez ludzi, aż po samych bogów na Olimpie. Jego talent miał swoje źródło w boskim dziedzictwie, które sprawiało, że jego muzyka była nie tylko piękna, ale też pełna magicznej mocy. Miłość zawitała w jego życiu, gdy poznał Eurydykę, piękną nimfę leśną. Ich ślub był pełen radości i harmonii, z muzyką Orfeusza rozbrzmiewającą w tle, przynoszącą błogosławieństwo od bogów. Niestety, szczęście to trwało krótko. Eurydyka stanowiła pokusę dlaa innych i pewnego dnia jej uroda okazała się zgubna. Gdy podczas spaceru uciekała przed natarczywym zalotnikiem, ukąsiła ją żmija. Jad okazał się tak trujący, że nimfa natychmiast zmarła, a jej dusza zstąpiła do Krainy Cieni rządzonej przez Hadesa. Orfeusz długo nie mógł otrząsnąć się po śmierci ukochanej żony. Przepełniony ogromnym bólem, zdecydował się na ryzykowną wyprawę, by prosić wład
Pobierz link
Facebook
Twitter
Pinterest
E-mail
Inne aplikacje
Mit o narodzinach świata - streszczenie
Pobierz link
Facebook
Twitter
Pinterest
E-mail
Inne aplikacje
Według wierzeń starożytnych Greków, na początku był Chaos. To właśnie z niego wyłoniły się dwa potężne bóstwa: Uranos — Niebo i Gaja — Ziemia. Ta królewska para miała dzieci: sturękich i cyklopów. Nie było to jednak piękne potomstwo. Byli w dodatku wielcy i silni, przez co mogli zagrozić panowaniu Uranosa. Właśnie dlatego zrzucił ich w głąb ziemi, aż do piekielnej otchłani podziemnego świata, Tartaru.
Gaja słyszała jęk swych dzieci dochodzący z wnętrza ziemi i zaczęła rodzić się w niej nienawiść do okrutnego męża. W końcu najmłodszy z tytanów, Kronos, za namową matki zaatakował Uranosa stalowym sierpem. Z krwi strąconego z tronu boga powstały Erynie, boginie zemsty. Uranos ukrył się w błękitach nieba i słuch po nim zaginął.
Po pokonaniu ojca Kronos objął rządy nad całym światem. Jego żoną została tytanka Rea. Panowali mądrze, pod ich rządami Ziemia była piękna. Rozświetlona słońcem, gęsto porośnięta lasami. Zaczęły powstawać góry, rzeki powoli drążyły swoje koryta. Pojawiły się zwierzęta, które szukały swojego miejsca, a w powietrzu zaczęły krążyć ptaki. Nocne niebo rozświetliły gwiazdy. A jednak Kronos nie był szczęśliwy. Przepowiednia mówiła bowiem, że dzieci pozbawią go władzy. Dlatego połykał każde dziecko, które powiła Rea. Ale pewnego dnia żona zamiast szóstego dziecka dała mu kamień zawinięty w pieluszkę. Natomiast syna, Zeusa, ukryła w górach, gdzie dorastał karmiony przez kozę Amaltei. Kiedy Amalteja złamała jeden róg, Zeus pobłogosławił go. Od tamtej pory napełniał się tym, czego się pragnęło. Właśnie tak powstał róg obfitości. Natomiast po śmierci Amaltei z jej skóry powstała egida — tarcza, której nie mógł przebić żaden pocisk.
Po wielu latach Zeus polecił matce, by podała Kronosowi środek na wymioty. W ten sposób udało mu się uwolnić pięcioro rodzeństwa: Hadesa, Posejdona, Herę, Demeter i Hestię. Razem rozpoczęli walkę z ojcem na równinach Tesalii. Wojna trwała dziesięć lat, aż w końcu Zeus uwolnił z Tartaru cyklopów i sturękich. Piękny świat uległ zniszczeniu. Zeus ciskał pioruny, czym całkowicie spustoszył Ziemię. Lasy zapłonęły, rzeki zawrzały, góry pękały. Ze szczytów odłamały się skały, które stały się narzędziem walki bogów. Spadając w morze, utworzyły greckie wyspy. Wtedy powstały również wulkany.
Kronos ostatecznie został pokonany. Bogowie wybrali na swą siedzibę górę Olimp, a Zeus został ich władcą.
Mama zauważa, że w pralce giną skarpetki. Przez lata nazbierał się już cały worek skarpet bez pary. Razem z Basią, nazywaną przez rodziców Be, bada sprawę. W końcu postanawiają wezwać hydraulika. Hydraulik stwierdza, że z pralką jest wszystko w porządku. Ale pod pralką odnajduje dziurę w podłodze i mówi, że właśnie tędy uciekają skarpetki. Mama i Be postanawiają, że będą czekać na ich powrót. Opowieść o skarpetce pierwszej, która wygrała casting, zdobyła rolę w popularnym serialu, i została prawdziwą gwiazdą Czarna lewa skarpetka źle się czuje w koszu na brudne ubrania. Postanawia wyruszyć w podróż, by zrobić karierę. Wielki świat ją zachwyca. Pewnego dnia bierze udział w castingu do serialu. Recytuje wiersz o smutnym życiu skarpetek, a reżyser jest nią zachwycony. Skarpetka bardzo szybko zostaje gwiazdą. Udziela wywiadów, pozuje do zdjęć. A w końcu skarpetka wydaje pamiętniki o swoim barwnym życiu, które wywołują prawdziwy skandal. Opowieść o skarpetce drugiej, która uratowała mys
Kapelusz Pani Wrony Na piątkowe spotkanie pod dębem, Pani Wrona przybywa bez kapelusza, z którego wszyscy ją znają. Kapelusz to ostatni krzyk mody, doceniony nawet przez elegancką Lisicę. Pani Wrona jest roztrzęsiona, krzyczy, że kapelusz został "Uprowadzony! Porwany! Skradziony!", a następnie bez sił opada na fotel. Wszyscy są bardzo przejęci i poruszeni, aż w końcu ktoś proponuje, by wezwać detektywa Barnabę. Niedźwiedź, po przybyciu na miejsce, przesłuchuje Panią Wronę i świadków, po czym rozpoczyna oględziny miejsca popełnienia przestępstwa. Nie znajduje jednak żadnego śladu. Pada sugestia, że może to Wiatr jest odpowiedzialny za całą sytuację, on jednak zaprzecza. Barnaba proponuje Pani Wronie, aby wyznaczyła nagrodę za udzielenie informacji o kapeluszu. Wszyscy obecni włączają się do poszukiwań, ale nie przynosi to żadnego rezultatu. Pani Wrona jest zrozpaczona i całe dnie spędza w domu. Bez niej życie towarzyskie w lesie zamiera. Pewnego dnia odwiedza ją mysz, Bronisła
Asiunia, zanim została panią Joanną, mieszkała z rodzicami i rodzeństwem w mieszkaniu w jednym z bloków w Warszawie. W dniu jej piątych urodzin dostała dużo upominków, gdyż miała wielu braci. Starszy brat dziewczynki odpytywał ją, co ma zrobić jeśli zgubi się w mieście. Nauczył ją na pamięć adresu, pod jakim mieszkali. Wkrótce jednak okazało się, że cała nauka poszła na marne. Adres przestał mieć znaczenie. Pewnego dnia po mamę Asiuni przyszli niemieccy żołnierze i zabrali ją. Dziewczynka była już wtedy u sąsiadów. Gdy odjechał wojskowy samochód, zaczęła się wędrówka Asiuni. Rozdzielono ją z rodzeństwem, ponieważ w czasie wojny nikt nie mógł zaopiekować się nimi wszystkimi. Asiunia trafiła do domu na Filtrowej, gdzie mieszkały trzy bardzo poważne panie, które nigdy się nie śmiały. Poza Asiunią mieszkała tam Elka, na którą panie często się gniewały. W dzień dziewczynki chodziły do przedszkola, a nocami musiały wraz ze wszystkimi mieszkańcami chronić się w piwnicy przed nalotami. Późnie
Komentarze
Prześlij komentarz